Drewno wykorzystywane w budownictwie jest najczęściej określane klasą wytrzymałości oraz metodą obróbki. W ten sposób możemy określać np. że w projekcie wykorzystano drewno lite C24 lub drewno klejone GL28 itp. Jednakże, drewno jest bardzo ogólnym określeniem materiału, który pozyskujemy z różnych typów i gatunków drzew. Każdy z tych gatunków ma swoje właściwości i ważnym jest, by podczas wyboru materiału mieć je na uwadze.
Rodzaje drewna konstrukcyjnego – drewno gatunków iglastych
Sosna pospolita – materiał o jasnożółtej lub żółtoszarej bieli oraz czerwonobrunatnej twardzieli. Mocno nasiąknięty żywicami, o bardzo charakterystycznym zapachu. Najlepszą jakość mechaniczną wykazują elementy ścinane w wieku 80-120 lat. Starsze drzewa tracą spoistość drewna. Drewno sosnowe charakteryzuje się średnią ciężkością i bardzo dobrą wytrzymałością. Dzięki wysokiej zawartości naturalnych żywic, bardzo dobrze zachowuje się w warunkach umiarkowanej wilgotności powietrza lub w całości zanurzone w wodzie. Biel jest podatna na przesączanie impregnatami. Twardziel jest praktycznie nieprzesiąkliwa. Materiał sosnowy jest bardzo uniwersalnie wykorzystywany w budownictwie. Tworzy się z niego konstrukcje nośne dachu, stropy, ściany, kratownice, słupy itp. Tarcica sosnowa służy także jako surowiec do dalszego przerobu, tworząc różnego rodzaju sklejki, forniry, okleiny, podłogi, materiał klejony.
Świerk – drewno świerkowe jest bardzo zbliżone charakterystyką i zastosowaniem do materiału sosnowego. Odróżnia je niższa zawartość żywic, co sprawia, że materiał ten powinien być wykorzystywany raczej w miejscach suchych i przewiewnych lub w całości zanurzony w wodzie. Świerk jest zaliczany do drewien lekkich i miękkich, o przyzwoitej wytrzymałości. Przez swoją łupliwość jest, bardziej niż sosna, kłopotliwy w obróbce i wymaga bardziej doświadczonego producenta. Najlepsze właściwości ma materiał pochodzący z ok. 100-letnich drzew z terenów północnych i górskich. Dobrze przyjmuje lakiery, bejce i farby.
Jodła – najmniej nażywicowane drewno spośród wszystkich iglaków. Ma jednolicie białą lub żółtawą twardziel, bardziej różową na środku pnia. Wizualnie bardzo podobna do świerka. Odróżnia ją jednak wyczuwalny, kwaśnawy zapach oraz zielonoszara barwa przybierana po pewnym czasie od ścięcia. Posiada specyficzne właściwości, ponieważ jest drewnem średnio wytrzymałym i mocno łupliwym. Ponadto posiada bardzo gęsto położone sęki i ma skłonność do pękania i paczenia się. Znajduje jednak swoje zastosowanie w budownictwie ze względu na bardzo dobre parametry przy zanurzeniu w wodzie. Stosowane głównie w budownictwie mostowym i wodnym, niekiedy także w budownictwie ogólnym.
Modrzew – drewno o wąskiej, żółtawobiałej bieli oraz czerwonobrązowej twardzieli. Daje ciężki i twardy materiał, bardzo mocno przesączony żywicami. Jest wymagające w obróbce i wykazuje skłonności do pękania, ale jest jednocześnie uważane za najlepsze i najtrwalsze drewno budowlane z powszechnie dostępnych na rynku materiałów. Najbardziej ceniony jest materiał pozyskany z drzew w wieku 100-120 lat.
Oczywiście, wymienione gatunki nie przedstawiają całego zakresu dostępnych na rynku materiałów. Skupiliśmy się jednak na tych najczęściej spotykanych. W jednym z kolejnych wpisów opiszemy także gatunki egzotyczne, coraz częściej stosowane w pracach wykończeniowych, przy tworzeniu drewnianych elewacji.
Warto zauważyć, że w praktycznie każdym powyższym opisie zawarta jest informacja o odpowiednich warunkach, w których materiał drewniany zachowuje najlepsze właściwości. W Modulam przykładamy dużą wagę, by w procesie projektowania uwzględniać także te informacje.