Drewno konstrukcyjne nie jest typowo uznawane za materiał o wysokiej estetyce w kontekście dekoracyjnym. Nic dziwnego – jego główną rolą jest zapewnienie wytrzymałości i funkcjonalności w konstrukcjach budowlanych, a nie estetyczny wygląd. Co jest dopuszczalne w klasie wizualnej, co w klasie przemysłowej i dlaczego drewno konstrukcyjne nie ma jakości meblowej?
Na początek kilka faktów.
Powierzchnia drewna konstrukcyjnego jest zazwyczaj bardziej surowa niż powierzchnia drewna meblowego. To dlatego, że drewno konstrukcyjne jest przede wszystkim oceniane pod kątem wytrzymałości i nie jest poddawane dokładnej obróbce powierzchniowej. Może mieć niewielkie wgniecenia, sęki, nierówności i inne wady, które są tolerowane w ramach dopuszczalnych norm budowlanych.
Drewno konstrukcyjne zwykle pochodzi z drzew szybko rosnących, które są hodowane i uprawiane w celu dostarczenia dużych i mocnych desek. Często są to gatunki drewna o wysokiej wytrzymałości, ale niekoniecznie o atrakcyjnym wyglądzie. W przypadku drewna meblowego preferuje się gatunki drewna o pięknych słoju, kolorach i wzorach.
Powierzchnia drewna konstrukcyjnego jest zwykle poddawana minimalnej obróbce, takiej jak szlifowanie, aby usunąć ostre krawędzie i nierówności. To dlatego, że jego głównym celem jest dostarczenie wytrzymałej struktury. Nie jest jednak wykańczane w sposób, który zapewnia gładkość i estetykę podobną do drewna meblowego.
Drewno konstrukcyjne jest więc bardziej tolerancyjne wobec wad czy też cech naturalnych, takich jak sęki, wgniecenia czy nierówności, o ile nie wpływają one na wytrzymałość konstrukcji. Natomiast w przypadku drewna meblowego takie wady są w większości nieakceptowalne, ponieważ znacznie wpływają na jego estetykę i jakość.
Warto zauważyć, że drewno konstrukcyjne ma swoje unikalne cechy, które sprawiają, że jest niezastąpione w wielu projektach budowlanych. Jest silne, trwałe i – co warto podkreślić – EKONOMICZNE. Ta ostatnia cecha sprawia, że jego jakość powierzchniowa nie jest priorytetem w przypadku zastosowań konstrukcyjnych, ponieważ jest zwykle ukrywane lub wykorzystywane jako element konstrukcyjny, a nie wykończeniowy.
Klasy jakości
Jednak w przypadku drewna klejonego warstwowo, które może stanowić samo w sobie estetyczne wykończenie całej konstrukcji, istnieje pomocny podział na klasy jakości wykończenia:
Klasa NSI – jest to klasa jakości konstrukcyjnej, czyli spełnia niezbędne wymagania nośne, natomiast mogą na nim występować różnego rodzaju naturalne wady drewna. Jest to wybór ekonomiczny ale wizualnie pozostawia wiele do życzenia. Nie zależy Ci na estetyce? To będzie dobry wybór.
Klasa SI – jest to klasa wizualna, to oznacza, że drewno klejone spełnia w tym momencie dwie role: konstrukcyjną oraz estetyczną. Drewno w takiej klasie jakości wykończenia możemy wyeksponować w miejscach widocznych jak belki stropowe czy antresola. Jest to wybór tak samo wytrzymały jak drewno klasy NSI ale także znacznie droższy ze względu na walory wizualne.
Jedno jest pewne: drewno konstrukcyjne, choć nie spełnia wysokich standardów meblowych, nadal może być estetycznym i atrakcyjnym wykończeniem konstrukcji. Jego naturalna uroda, wytrzymałość, ekologiczność i wszechstronne zastosowanie sprawiają, że jest popularnym wyborem w wielu projektach architektonicznych i coraz rzadziej “ukrywane” pod warstwami materiałów wykończeniowych.